Άρθρα



Σε μία εποχή που ο μέσος μισθός των Ελλήνων έχει υποστεί μείωση 50% ισοσταθμικά, είναι εξόχως παρόλογο να παραμένουν στα ίδια επίπεδα οι δανειακές τους υποχρεώσεις στις τράπεζες.

Είναι σε κάθε περίπτωση αναγκάιο και επιβεβλημένο ένα συνολικό σχέδιο της κυβέρνησης, που θα ανακουφίζει τα νοικοκυριά από το υπέρογκα χρέη. 

Ένα σχέδιο που απαιτεί βέβαια ιδιαίτερη προσοχή, προκειμένου να μη δημιουργηθεί κύμα κακοπληρωτών που απλά θα περιμένουν μια ευνοϊκή ρύθμιση, και με τον φόβο κατάρρευσης των εσόδων, πρέπει να αναζητηθούν  τρόποι, ώστε να εισπραχθούν όσα περισσότερα χρήματα από τα ληξιπρόθεσμα, αλλά με πολλές διευκολύνσεις για τους μη έχοντες.

Το βέλτιστο σενάριο θα ήταν μία μόνιμη λύση για τα ληξιπρόθεσμα χρέη, που θα ταιριάζει στο οικονομικό και φορολογικό προφίλ του κάθε Έλληνα οφειλέτη. Με άλλα λόγια για κάποιον που αποδεδειγμένα δεν έχει να πληρώσει θα γίνονται πάρα πολλές δόσεις, ενώ θα αποφασίζεται το ποσό που θα μπορεί να καταβάλει, ανάλογα με το εισόδημά του, αν είναι άνεργος ή όχι, αν έχει άλλη περιουσία και προφανώς έαν διαθέτει «λευκό» φορολογικό μητρώο. Ακόμα –τολμώ να πω- και αν το ζήτημα αυτό σκοντάφτει στις κόκκινες γραμμές της Τρόικα, αυτό το ιδιότυπο «κούρεμα» των δανείων των νοικοκυριών, πρέπει να γίνει. 

Δεν είμαι οικονομολόγος για να μιλήσω για νούμερα και στατιστικά στοιχεία. Μιλώντας όμως καθημερινά με εκατοντάδες συμπολίτες μας, νοιώθω την αγωνία τους για την εξόφληση των δανειακών τους υποχρεώσεων. Και είναι κατι που μπορεί να γίνει χωρίς να θιγεί το τραπεζικό μας σύστημα, η υγιής παρουσία του οποίου είναι απαραίτητη. Επιπρόσθετα 1 στα 4 δάνεια αδυνατούν να εξυπηρετηθούν, με τα καταναλωτικά να είναι στην κεφαλή της λίστας.

Βρισκόμαστε σε μία εποχή που η κυβέρνηση «οφείλει» και αυτή με τη σειρά της να εστιάσει στις ανάγκες του καθενός ξεχωριστά. Ετσι θα μπορέσει να στείλει το μήνυμα στους πολίτες ότι δεν είναι μόνοι τους απέναντι σε αυτήν την δύσκολη συγκυρία. Και δε πρέπει να ξεχνάμε πως έχουμε να κάνουμε με δάνεια που πήραν σε μία άλλη εποχή, με διαφορετικές συνθήκες και προοπτικές ζωής. 

Εν κατακλείδι: Mια ρύθμιση που θα επιμηκύνει τη χρονική διάρκεια αποπληρωμής ή ακόμη και ένα «κούρεμα» στους τόκους, δε θα προκαλούσε κατάρρευση των τραπεζών και θα έδινε μεγάλη ανάσα στα νοικοκυριά.